Ondanks de oude staat kon het raam in de woonkamer volledig open. Het commentaar van de redacteur bij deze zin was als volgt: want oude ramen gaan normaal gesproken niet meer open? Ik grinnikte en herschreef de zin. Het was de eerste opmerking in het manuscript. De redacteur had verteld dat hij de meest kritische lezer wil zijn. Ik begreep meteen wat hij bedoelde.
Afgelopen vrijdag heb ik de eerste vier hoofdstukken terugontvangen. In de begeleidende mail schreef de redacteur dat hij veel opmerkingen in de vragende vorm stelt, omdat hij me geen veranderingen wil opleggen. Zodoende nodigt hij me uit om op een bepaalde manier naar mijn tekst te gaan kijken. Dat is soms erg muggenzifterig schreef hij – en dat kan ik niet ontkennen – maar het helpt. Sommige dingen kunnen ook in twee zinnen verteld worden, in plaats van in vijf, schreef hij. En daar heeft hij meestal gelijk in.
De stukken tekst zonder opmerkingen – soms bijna een pagina lang – kan ik (eindelijk) laten zoals ze zijn. Dat ben ik niet gewend, als ik het afgelopen jaar met mijn manuscript bezig was, kon ik aanpassen wat ik wilde. Nu kan dat niet meer, ik lees het door en ga weer aan de slag wanneer de volgende opmerking van de redacteur verschijnt. Dat vergt een compleet andere manier van werken. Ik moet mezelf echt toespreken om die stukken tekst te lezen als een gedrukte roman. Als ik daar veranderingen in aanbreng, zou de redacteur daar weer opnieuw naar moeten kijken, en dat is niet de bedoeling. Geen feedback, is goede feedback.
Daarnaast had ik in het begin de neiging om de opmerkingen snel te verwerken, omdat ik nieuwsgierig was naar welke er nog allemaal zouden komen. Dit maakte me onrustig. Ik besloot eerst alles door te nemen, zag dat het best meeviel, en begon opnieuw. Dat hielp.
Ik heb nu de juiste werkwijze te pakken. Toen mijn vriendin en ik afgelopen vrijdagmorgen een kerstboom gingen kopen, durfde ik mijn telefoon niet mee te nemen. Ineens zag ik tegen de mail van de redacteur op. Nu zie ik ernaar uit om de overige hoofdstukken te ontvangen. Ik ben benieuwd.
Tot de volgende.