Tweeënhalf jaar geleden begon ik dit blog, om jullie mee te nemen in de jacht op mijn roman. Vanuit Utrecht streek ik in Gent neer om deze droom na te jagen. In 65 blogs nam ik jullie mee van het staren naar de cursor tot een eerste versie van het manuscript. Slingerde ik Vlaamse WC-potten op je scherm en vertelde ik over het plannen van routes op de Vlaamse wegen, zonder ook maar enig richtingsgevoel. Ik beschreef hoe het is om als Nederlander in Gent te wonen. Vertelde over mijn worstelingen tijdens het schrijfproces. Het ontvangen van feedback, het herschrijven. Ik tikte me naar de crowdfunding, vocht me door de redactie van het manuscript en zocht een grotere locatie voor de boekpresentatie vanwege jullie enthousiasme.
Nu is het boek de wereld in geslingerd! De prooi is binnen. Een fascinerende ervaring. Bestellen kan rechtstreeks bij mij, of hier.
Ik ben dit boek gaan schrijven omdat ik in 2012 zelf als vrijwilliger in Kameroen ben geweest. Als ik de afgelopen jaren andere mensen sprak die vrijwilligerswerk hadden gedaan, zaten ook deze verhalen vol met vraagtekens. Vraagtekens over het doel van het verblijf. Juist omdat vrijwilligerswerk vaak als iets positiefs wordt gezien, vind ik het belangrijk om een andere inkijk te geven. Daarom besloot ik mijn vraagtekens in romanvorm op papier te zetten. Na de laatste pagina is het aan jou om te bepalen: zou ik het vliegtuig instappen?
Wat een prooi!
In één adem uitgelezen, en toen ik weer kon ademen liet je me achter met een brok in mijn keel en een traan op mijn wang.