‘Waarom wil je authentiek schrijven? Vraag jezelf dat af.’ De vraag klapte in mijn gezicht. Ik kreeg het even nog warmer en maakte het bovenste knoopje van mijn overhemd open. Ik zat bij een lezing van Daan Esch op de Boekenbeurs in Antwerpen. Afgelopen zondag had ik mijn manuscript ingeleverd bij de redacteur. Ben ik wel authentiek genoeg geweest? vroeg ik mezelf af.

Daan is communicatiestrateeg en auteur van de historische roman Stem, uitgegeven door Lannoo. Hij vertelde dat authentiek schrijven verder gaat dan het pure schrijven alleen. Hij ontleedde de vraag ‘Waarom wil ik authentiek schrijven’ aan de hand van zijn eigen roman, waarin drie personages op zoek gaan naar hun eigen stem. Terwijl hij gepassioneerd vertelde, dwaalden mijn gedachten af en vulde ik de vraag in aan de hand van mijn eigen roman.

Waarom
In 2012 ben ik in Kameroen geweest, om les te geven op een voetbalschool. Ik dacht daar echt iets goeds te gaan doen. Maar ik worstelde de hele tijd met mijn eigen verwachtingen, en ook met de verwachtingen daar.

Wil
Ik vind het belangrijk dat dit verteld wordt.

 Ik
Ik heb het zelf meegemaakt.

Authentiek
Vrijwilligerswerk wordt vaak als iets positiefs gezien. Dit verhaal geeft een andere inkijk.

Schrijven
Heb je me ooit horen zingen? Ook maar een poppetje op een vel papier zien tekenen? Precies. Schrijven is voor mij de manier om dit verhaal te kunnen vertellen.

Het gaf me weer wat vertrouwen. Daan vertelde dat de mate van authenticiteit ook te maken heeft met het leren omgaan met pijn, in relatie tot het ontvangen van feedback. In gedachten maakte ik een sprongetje naar begin december, dan ontvang ik de feedback terug van de redacteur. De juiste keuzes kunnen en durven maken in de verwerking daarvan (niet overal ‘ja’ op zeggen), bepaalt in grote mate je authenticiteit als schrijver. Met dit even aantrekkelijke als angstaanjagende vooruitzicht, stapte ik weer in de auto richting Gent.